Express Samina: 12 χρόνια θλιβερή επέτειος

Έχουν περάσει 12 χρόνια από το θλιβερό συμβάν που συγκλόνισε το πανελλήνιο. Ήταν 26/09/2000 στις 22:15 που το Express Samina προσαράζει στις νησίδες “Πόρτες” και σε 20 λεπτά βυθίζεται. Το λάθος του ατυχήματος ήταν καθαρά ανθρώπινο, όπως ανέφερε τόσο η έρευνα όσο και τα λεγόμενα των εν ζωή επιβατών. Ταυτόχρονα όμως, πολλές και οι παραλείψεις όχι μόνο της πλοιοκτήτριας εταιρείας, αλλά και της πολιτείας γενικότερα.

Από τη μία πλευρά έχουμε την ιδιοκτήτρια εταιρεία. Δεν είχε προετοιμαστεί για τέτοιου είδους κατάσταση. Το προσωπικό της ανεπαρκές στη διαχείριση της κρίσης, δεν υπήρχε πλάνο δράσης, όχι μόνο στους ναυτικούς που ήταν παρόντες την ώρα του κακού, αλλά και στα μετόπισθεν, οι υπάλληλοι των κεντρικών γραφείων δεν είχαν κανένα στοιχείο του τι πρέπει να κάνουν. Βέβαια, αυτή η κατάσταση επικρατούσε σωρηδόν σε όλη την τότε ναυσιπλοΐα, αλλά παρ’ όλα αυτά οφείλουμε να το αναφέρουμε.

 

Οι νησίδες Πόρτες όπου συνέβη το ναυάγιο

Για να ακριβολογούμε δεν υπήρχε λίστα επιβατών, ούτε ο ακριβής αριθμός των επιβαινόντων στο πλοίο, τα οχήματα, τα εμπορεύματα κ.λπ., όλα γίνονταν με εικασίες και πιθανότητες. Στο πλοίο κατά την ώρα της κρίσης δεν υπήρχαν σωστικά μέσα κατάλληλα για μία τέτοια συγκυρία, το προσωπικό έκανε κατά το δοκούν και ότι μπορούσε με αυτοθυσία, αλλά αυτό δεν έφτασε, όπως φάνηκε, γιατί η προσπάθειά τους δεν ήταν οργανωμένη και συντονισμένη. Οι ανακοινώσεις που δίνονταν ήταν ελλιπέστατες και με πολλά λάθη.

Οι λάθος χειρισμοί και το όνομα της εταιρείας που λοιδορήθηκε, που εκείνη την εποχή ήταν μία από τις μεγαλύτερες στον Ελλαδικό χώρο, έσπρωξαν το πρόεδρό της στην αυτοκτονία και σε πολλά άλλα που δεν είναι της στιγμής να τ’ αναφέρουμε.
 

Η περίπτωση αυτή έφερε στο φως τα προβλήματα που έκρυβε ο κλάδος της ναυτιλίας και για του λόγου το αληθές θεσπίστηκαν μετά το συμβάν διάφοροι νόμοι για την προστασία και ασφάλεια των επιβατών.

Από την άλλη πλευρά, είχαμε το ρόλο της πολιτείας ή οποία και αυτή με τη σειρά της δεν είχε προετοιμαστεί για τέτοιο τραγικό συμβάν. Δε διέθεσε τα απαιτούμενα μέσα διάσωσης και συγκεκριμένα λόγω γραφειοκρατίας, όπως αναφέρθηκε, δεν χρησιμοποιήθηκαν τα «super puma».

Έτσι, σε συνδυασμό με όλα τα παραπάνω έδωσε τη χαριστική βολή στο τραγικό γεγονός. Δεν έστελνε τη σωστή ενημέρωση στους πολίτες, ενώ με νομοθεσία τα κακουργήματα των μελών του πληρώματος μετατράπηκαν από το Συμβούλιο Εφετών Αιγαίου με το βούλευμα υπ. αριθ 71/2002 σε πλημμελήματα. Το 2004 μετά από πιέσεις των συγγενών των θυμάτων με το υπ. αριθ. 122/2004 βούλευμα του Συμβούλιου Εφετών Αιγαίου παραπέμφθηκαν ο πλοίαρχος και ο υποπλοίαρχος για κακουργήματα (βέβαια δεν ήταν οι μοναδικοί αρμόδιοι στην τραγωδία).

Όλες οι μεγάλες εταιρείες – κράτη – λαοί περνούν την περίοδο της κρίσης τους, είτε το επιθυμούν είτε όχι, το σημαντικό σε αυτήν τη στιγμή είναι να βρίσκονται κατάλληλα προετοιμασμένοι για να έχουν τις όσο το δυνατό μικρότερες συνέπειες.

Μοιραστείτε τα νέα

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.